Weblog Lieke Kuper

Deze week belt papa de huisarts voor de uitslag van de foto in het ziekenhuis van vorige week. Er is schijnbaar toch iets niet goed met het heupgewricht (heup en aansluiting in de kom) dus we worden doorverwezen naar de orthopeed in het ziekenhuis. We maken een afspraak voor 3 juni. Toch best wel even spannend vinden papa en mama. We hadden het ook niet verwacht. Misschien valt het allemaal wel mee; afwachten maar! Gelukkig lijk je er (nu) in elk geval absoluut geen last van te hebben.
Als mama tenniscompetitie speelt kom je gezellig met papa en Roos kijken. Je moet even wachten op de borst, want het wordt nog een lange tweede set. Geduldig wacht je onder het genot van je eerste (mini) rijstwafel.
In het weekend gaan we op bezoek bij tante Babs, oom Joris en bij je neefje Willem. Die is ongeveer 3 maanden jonger dan jij bent. Even zijn jullie samen wakker (en beneden) en meteen wil jij met je grijpgrage (en knijpgrage!) vingertjes Willem aanraken. Willem zet het op een huilen. Jullie wegen (ondanks het leeftijdverschil) bijna hetzelfde komen we achter!

We hebben een bootje gekocht en omdat we lange tijd begin mei ontzettend warm (zomer?!)weer hebben gaan we hier natuurlijk mee varen. Jij in de maxicosi met je zonnescherm gaat ook mee. Volgens mama vind je dat deinen en de zachte geluidjes van de golven tegen de boot wel knus. Je bent super braaf. In de boot krijg je gewoon de borst van mama; geen probleem. En als we met de boot naar het strandje op de plas varen, meren we daar aan en leggen we jou onder de grote parasol in de schaduw op het kleedje.
Je ligt steeds langer op je buik (zonder te piepen) sinds deze week. Nog steeds rol je overigens over je linkerkant naar je buik en niet over rechts.
Als je met mama mee gaat naar wat vriendinnetjes (in Tilburg en Rotterdam) ben je wat uit je doen; in de auto slaap je bijna niet en ook in de kinderwagen eenmaal daar, niet. Wel als ik je rustig bij de visite op een kamertje weg kan leggen, dan slaap je wel. Maar niet als we op pad zijn in auto, kinderwagen enz. Thuis haal je de dagen daarna dan je gemiste uren slaap dubbel en dwars in.
Je krijgt nog steeds borstvoeding bij mama; 4 keer per dag.

Papa geeft jou je eerste fruithap: banaan met peer gemengd. Het eten van een lepeltje is ook nieuw voor je. Je tong zit nog een beetje in de weg, maar je smult er goed van. Wat je niet op krijgt eet je grote zus op.
Deze week gaan we ook weer naar het consultatiebureau. Dit keer krijg je geen prik. Qua gewicht zak je nog steeds iets, maar de arts maakt zich geen zorgen, zeker niet nu je bijvoeding gaat krijgen. Vanaf nu mag je fruit en 's avonds een groente-hapje, na even gewend te zijn groente met pasta/rijst/aardappel en vlees/vis. Brood mag je pas als je 7 maanden bent; nog even wachten dus.
De arts twijfelt bij het bekijken van je beentjes of ze wel even lang zijn en merkt op dat de plooien niet helemaal symmetrisch zijn. Voor de zekerheid verwijst ze ons door naar de huisarts. Daar gaan we volgende week heen. Mogelijk moeten we even naar het ziekenhuis voor een echo.
Het eerste groentehapje krijg je deze week (ook!) van papa: broccoli met worteltjes. Natuurlijk ook zelfgemaakt en niet uit een potje. Je eet het bakje wederom helemaal op! Ook de pap die papa je deze week voor het eerst geeft, gaat er in als....ja als pap! Dat komt wel goed met je gewicht!

Het eerste vaste voedsel dat je krijgt is panini; het binnenste van de witte broodjes die we 's morgens altijd bij de bakker halen op Sardinie. Je hebt in het begin nog niet helemaal door wat je met die muize hapjes in je mond moet doen. Mama denkt dat je het doorslikt en je het al weet, maar ineens komt er uit je wang een grote prop: je verzamelt alles in je wang maar slikt dus niks door! Soms verslik je je een beetje, maar na een paar dagen heb je dit beter door. Je sabbelt soms op een korstje en eet het binnenste van een broodje op. Het is afgelopen met rustig eten als jij op schoot zit, want je grijpt met je handjes naar alles wat op de tafel staat.
Sinds een week of 3 stop je ook werkelijk alles wat in je buurt ligt in je mond. Oppassen geblazen dus met kleine dingen in je buurt. Dit zeggen we ook tegen Roos. Je mag soms namelijk met haar spullen spelen en die komt Roos dan brengen, maar vanaf nu moeten we daar goed op gaan letten.
De terugreis van Sardinie naar Nederland gaat ook weer uitstekend. Thuis zit je meteen weer in je eigen ritme en slaap je voornamelijk. Deze week, op 3 mei ben je precies 6 maanden oud.
Als je wakker bent, ben je erg actief, je trappelt met je benen, draait als je op de grond ligt en kletst veel. Het lijkt ook net of je ons na probeert te doen. Je blaast en doet brrt.

Halverwege deze week ga je voor het eerst op vakantie! Samen met papa, mama en Roos gaan we met het vliegtuig naar Sardinie. De buren, Theo, Nynke, Mette en Ties komen ook naar het gehuurde huis aldaar. Je doorstaat de reis prima; eerst in de auto naar Frankfurt en daarna in het vliegtuig. Je mag bij mij op schoot en tijdens het opstijgen legt mama je aan de borst. Je kijkt je ogen uit. Eenmaal in Sardinie slaap je prima in je campingbedje wat de eigenaar voor jou heeft klaargezet. Ook heb je deze week wat onrustige momenten huil je veel meer dan we van je gewend zijn. Mama twijfelt aan de hoeveelheid voeding (komt er wel genoeg uit? Heb je meer nodig?). Af en toe krijg je dus nog een fles kunstvoeding na de borst en die drink je vaak nog helemaal leeg.
Sinds we terug zijn uit Amerika is ons opgevallen dat je steeds meer oog voor eten begint te krijgen. Je volgt de bewegingen van de mond als iemand iets eet en kijkt gebiologeerd naar de lepel of vork die naar de mond van iemand gaat. Dit is echt iets van de laatste tijd.
Huilmomenten wisselen zich deze vakantie af met momenten van veel wakker zijn, kletsen (wah-wah-wah), slapen op het strand enz. Gelukkig blijf je alle nachten wel goed doorslapen. Je bent 's morgens vroeger wakker dan normaal.

Papa en mama zijn weer terug! We komen 's morgens vroeg aan, net als je wakker bent geworden en oma Phily jou de fles wilt geven. Mama heeft al die tijd in Amerika gekolfd dus die heeft -als het goed is- nog borstvoeding. Eens kijken of je nog weet hoe het moet, want je hebt nu 12 dagen we fles ipv de borst gekregen.
Als je bij mama komt zitten dan draai je je hoofd al automatisch naar haar borst toe en kun je niet wachten tot het t-shirt omhoog is. Meteen neem je een grote hap en drink je alsof je het gisteren nog hebt gedaan.Dit verleer je niet! Wat fijn!
Sandy komt deze week ook weer en geniet ook van je kunstje. In jouw bed maakt ze van twee handdoeken 2 grote rollen zodat je niet meer zo gemakkelijk kunt omrollen.
Ze doet jouw ook in bad met het bad-stoeltje. Het is eigenlijk bedoeld voor als je goed kunt zitten, maar met een handdoek in je rug gaat het best voor even. Meestal doet ze jou samen met Roos in bad op woensdagmiddag. Gezellig; samen met je zus!
Aan het eind van de week logeer je 2 nachtjes in Grave want dan gaan papa en mama naar een bruiloft in Amsterdam. Weliswaar uit je eigen omgeving gehaald; je doet het prima.

Tijdens de afwezigheid van jouw papa en mama laat je deze week je eerste grote kunst zien: je kunt van je rug naar je buik omdraaien! Opa Louis en oma Irene hebben de primeur! Opa maakt er meteen een foto van en mailt deze naar papa en mama. Je bent helemaal verbouwereerd de eerste keren, maar hebt de smaak wel snel te pakken. Je kunt alleen nog niet terug draaien dus op een gegeven moment word je moe op je buik en ga je jammeren. Ook in bed met slaapzak aan oefen je je nieuwe kunst geregeld.
Aan het eind van de week komen opa Wim en oma Phily opa en oma Sparidans aflossen. Zij blijven bij jou en Roos totdat papa en mama weer terug komen. Het eerste wat ze zeggen tegen papa en mama als ze thuiskomen is: "wat hebben jullie twee lieve, rustige meisjes!" En zo is het maar net!

Deze week vertrekken papa en mama zonder jou en zonder Roos naar Amerika! Met het werk van papa hebben we een soort reisje gewonnen naar Las Vegas. Papa en mama plakken er nog wat dagen aan vast en in totaal zijn we dan 12 dagen weg. Opa en oma Sparidans komen de eerste week op jullie passen. Fijn dat jullie niet uit logeren hoeven, maar gewoon thuis kunnen blijven. Dat heb jij ook het liefst volgens ons, want je gaat ook tijdens de afwezigheid van papa en mama gewoon door in je ritme; drinken, even wakker en vooral...slapen. Je krijgt elke dag een fles borstvoeding uit de vriezer en de rest kunstvoeding. Het drinken uit de fles gaat prima, maar je hebt wel iets meer last van krampjes. Oma Irene kan de klok erop zetten wanneer jij een poepluier krijgt. Dat is goed aan je te merken, zien en ...ruiken! Het is niet zo'n mooi weer dus de eerste week ben je veel binnen. Opa Louis gaat erop uit voor boodschappen en Roos naar school brengen en halen en oma blijft steeds bij jou thuis. Papa en mama bellen af en toe en horen steevast dat het met jou zo goed gaat; gewoon z'n gangetje eigenlijk; lekker in je eigen ritme. Fijn hoor!