Weblog Lieke Kuper

Met carnaval ga je dit jaar samen met Fiene verkleed als baby. Met een slab, reuzenspeen en sproetjes en 2 staartjes in je haar ga je naar school en loop je later op de ochtend met de klas mee met de scholenoptocht in het dorp. Dat was het wel weer qua carnaval dit jaar, want we vertrekken de afgelopen jaren eigenlijk steeds op wintersport tijdens deze vakantieweek, zo ook nu. Zaterdagmiddag rijden we naar Oostenrijk, naar het appartement op de camping in St Johann in Pungau (Oostenrijk) waar Theo/Nynke, Ties, Lizzy en Mette ook zijn en trouwens veel meer bekenden. Vorig jaar zaten we ook in dit appartement dus je kent er de weg en ook op de pistes daar. Samen met Roos maak je zelfstandig afdalingen en ski je steeds vooruit; in elk geval harder (en mooier!) dan papa en mama. Je hebt echt enorm veel bij geleerd, vergeleken met vorig jaar. De sneeuw is veel beter dan met kerst en eigenlijk is het weer verder ook heel aardig. Zelfs op de camping is nog wat sneeuw waar je lekker mee kunt spelen aan het eind van de dag als we terugkomen.

De decembermaand is dit jaar wel heel bijzonder en intens. Het begint met het fijne weekend wat we nog allemaal samen met de familie Kuper beleven in Loosdrecht, sinterklaas, de verjaardag van oma Phily, het overlijden van opa Wim, de begrafenis en dan is mama ook nog jarig de dag erna.... We hebben allemaal helemaal geen trek om het te vieren, maar mama heeft een ander fijn idee: een dagje naar de sauna met jou en Roos. Daar eten we een lekker taartje en kun je lekker zwemmen in het zwembad en koude bad en zwembad en koude bad en zwembad en koude bad, haha want dat is wat je de hele dag het liefste doet. Vooruit dan af en toe even een hete sauna in! Een paar dagen later besluiten we om toch nog een kleine week naar Oostenrijk te gaan om te skieen. We hadden deze vakantie al maanden geleden geboekt, maar nu het zo snel achteruit ging met opa twijfelden we of we wel moesten gaan. In overleg met oma, oom Joris en oom Dirk zijn we toch gegaan, wetende dat oma Phily met kerst echt niet alleen zou zijn. Het was van de ene kant raar om weg te gaan, maar ook wel heel fijn even met het gezin te zijn en wat afleiding te hebben. De skilessen die jij op de binnenbaan in Den Bosch hebt gehad voorafgaand aan deze vakantie hebben duidelijk hun vruchten af geworpen; wat ski je prachtig mooi meid! Je geniet er ook enorm van en gaat het liefst hard met de nodige stunten natuurlijk. De sneeuw is niet best, maar het weer des te beter; zon, zon en nog eens zon! We zijn met oud en nieuw weer thuis en dan komen oma Phily en oom Dirk bij ons eten. Je wilt heel graag dat we je om middernacht wakker maken dus dat doet mama dan ook. Even ga je mee naar buiten, maar al gauw ben je weer binnen en slaap je verder. Op nieuwjaarsdag besluit je samen met Roos en Teun mee te doen met de nieuwjaarsduik in de Groote Wielen. Brrr dat je dat durft!! Slippers mee, handdoek, bikini aan, unox muts op en aftellen tot je het water in mag rennen. Zo snel heb ik jou er nog nooit uit zien komen; oef dat viel tegen! Maar wel mooi gedaan! Nog een paar dagen kerstvakantie en dan zit het eerste half jaar in groep 5 er al weer op. Het gaat nog super goed op school met jou; ga zo door lieverd! Het buiten hockeyen ligt even stil, maar elke woensdag heb jij zaalhockeytraining wat je super leuk vindt. Je leert veel bij wat je straks in het voorjaar weer buiten kunt toepassen. In Januari, op de geboortedag van opa Wim gaan we samen met oma Phily, oom Dirk, oom Joris, tante Babs, Pien en Willem naar het bos in Hilvarenbeek. Op een mooie open plek laten we allemaal 1 ballon op; op weg naar opa?? Het is mooi helder weer en we kunnen de ballonnen nog lang zien in de lucht. Het is wederom een bijzonder, warm en fijn moment samen.

Maandag 14 december na school zijn oma Irene en opa Louis thuis in plaats van mama. Papa en mama zijn namelijk in het ziekenhuis bij opa Wim met wie het heel erg slecht gaat. Oom Dirk, Auszra,oom Joris en tante Babs en natuurlijk oma Phily zijn er allemaal bij. Opa heeft veel pijn sinds gisteren, maar zou zo graag nog naar huis willen. We proberen een ambulance te regelen en een speciaal bed en hulp voor als opa vanmiddag nog naar huis kan. Aan het begin van de avond mag hij gelukkig naar huis. Papa blijft in Bladel slapen en oom Joris ook. Mama komt weer naar Rosmalen en vertelt jou nog dat we denken dat opa gauw zal sterven. Hij heeft medicijnen gekregen waardoor hij minder pijn heeft maar zijn lijf is te moe en te ziek om nog te kunnen vechten. Die nacht sterft opa; papa, oom Joris, oom Dirk en oma Phily zijn er bij. Hij was aan het slapen en heel rustig stopt zijn ademhaling. Er komt een rust op zijn gezicht; opa is klaar met vechten, het is tijd... Mama vertelt het droevige nieuws bij het ontbijt en je bent enorm verdrietig ook al had je het al zien aankomen; wat is dood dan precies, is hij echt dood en zien we opa echt niet meer? Het liefste wil je niet naar school, maar mama belooft de juf te bellen zodat ze ervan weet en je altijd bij haar mag komen voor een troost, knuffel of huilmomentje. Het leidt ook wel weer af; naar school gaan. Mama gaat 's morgens naar Bladel want er moet een heleboel geregeld worden voor de begrafenis. Mijntje, Janneke en opa Louis en oma Irene komen veel helpen deze week na schooltijd om jullie op te vangen. Woensdag gaan we met z'n allen naar Bladel en nemen daar, samen met Pien, Willem, oom Joris, tante Babs, oom Dirk en Auszra en oma Phily afscheid van opa bij de (gesloten) kist. Opa heeft voor zijn dood voor ieder gezin een brief geschreven die we voorlezen en we hebben mooie ballonnen en tekeningen mee genomen. De letters O-P-A die we in Loosdrecht hebben geknutseld staan ook bij de kist. Het is een moment met veel tranen en gehuil, maar ook heel bijzonder en warm om zo met elkaar door te brengen. Je vindt het best gek dat opa echt in de kist ligt terwijl je hem niet kunt zien. De dag erna oefenen we een versje wat je graag wilt voorlezen in de kerk op vrijdag bij de begrafenis en kiezen we mooie kleren uit. De kerkdienst is werkelijk prachtig; om de kist heen staan kaarsen en er vlakbij de schilderijtjes die we in Loosdrecht hebben gemaakt, tekeningen van jou, Teun, Roos, Pien en Willem en weer die mooie letters O-P-A. Je mag helpen met het aansteken van de kaarsen rondom opa en voordat papa een mooi stuk voorleest lees jij heel dapper je versje voor: Lieve opa, Opa, als het waar is wat ze vertellen Dat er misschien echt een hemel is Zou je me dan eens willen bellen? Omdat ik je zo vreselijk mis Na de dienst nemen alle mensen die zijn gekomen afscheid van opa door langs de kist te lopen en gaan wij uiteindelijk mee naar de plek op de begraafplaats waar opa komt te liggen. Het is een mooie plek onder een boom; fijn want opa hield van de natuur, bomen en planten. Vanuit de koffietafel nemen Mijntje, Janneke en Ingeborg jou en Teun en Roos mee naar Rosmalen. Daar heb je een fijne middag totdat papa en mama aan het eind van de dag ook naar huis komen. Er volgen nog veel momenten van tranen en verdriet, maar je hebt gezien en gemerkt dat dit mag en prima is. Vooral 's avonds in bed heb je veel vragen over de dood en ook op school horen we terug van de juf dat het je erg bezig houdt. Het is voor jou ook de eerste persoon die je verliest, die sterft uit je directe omgeving. We bellen extra vaak naar oma en gaan er extra veel op bezoek. Dag lieve opa.....