Weblog Lieke Kuper

Hoewel je je eerste stapjes los hebt gezet, wil je dit de eerste weken maar zelden laten zien (aan anderen, maar ook aan je eigen papa en mama!). Nee, je laat je zeker niet dwingen!
Toch heb je je eerste paar schoenen gekregen; hele blitse met wit en zilver, maat 20.
Je hebt ze tijdens het buiten zijn lekker aan.
De eerste boottocht van het seizoen wordt gemaakt met je zwemvest om (lastig om dan met die reuze kraag de druiven in je mond te krijgen) en papa heeft (met tegenzin) een schommel voor jou opgehangen onder de carport. Eenmaal erin wil je er niet meer uit. Dat is eigenlijk met alles buiten; eenmaal in de kinderwagen, wil je er niet meer uit als we binnen zijn; eenmaal je jas aan, hij mag niet meer uit, eenmaal je schoenen aan, die mogen niet meer uit, eenmaal op de loopauto, je wilt er niet meer af. En niet willen = gillen, je schrap zetten, zo slap als vaatdoek maken als we je optillen enz. Need I say more?
Zulke trekjes heb je ook nog steeds met eten; je eet goed, prima eigenlijk, maar iets geven wat je niet lust of gewoon niet wil (niet de juiste timing mama, want de mond is nog vol); hand uitsteken en wegslaan is het gevolg. En een beker drinken dat op een verkeerd moment aangeboden wordt? Blij dat-ie van plastic is, anders waren er al veel gesneuveld!
Och och wat een klachten over jou en je bent eigenlijk zo lief! En grappig met je imitatie van geluiden, woorden (woef woef als je een koe in de wei ziet), au (als de bladzijde van een boek dicht gaat op je hand). Je bent een felle tante en Roos moet het af en toe ook echt ontgelden (knijpen, haar vastpakken enz.), maar jullie kunnen samen ook giechelen als twee echt zusjes. En lekker samen in bad spelen of dansen als kinderen voor kinderen op staat.
Je slaapt nog 2 keer op een dag. We moeten wel je slaapzak (rits) goed dichtdoen en verbergen, want anders maak je hem zelf open, hang je hem op de rand van je bed en sta je rechtop om aan te geven dat je wakker bent en klaar bent om eruit te gaan.

Even een update-maand tussendoor want je hebt je eigen zinnetje, je koppigheid of hoe je het ook noemt opzij gezet en met papa 2 dagen getraind met resultaat: je kunt los lopen! Alsof je het al maanden kan loop je erbij!Lachen, apetrots, maar natuurlijk ook nog wel wankel en wiebelend.
Steeds als wij de laatste weken vroegen: zullen we gaan lopen (of stappen) dan draaide je resoluut je hoofd opzij of ging in de nee-houding liggen (op je buik, neus op de tegelvloer). Nee, pushen of stimuleren helpt niet bij jou...
Nu wil je natuurlijk ook in de winkel lopen, en op het schoolplein en in de tuin... Maar je hebt ook al door dat kruipen sneller is dus dat doe je ook nog veel.
Leuk hoor; mama was alweer vergeten wat een bijzonder moment dit is!
Gauw schoenen kopen!

Weer een maandje ouder en...een stuk wijzer! Je imiteert alles wat je ziet en hoort en lijkt al erg veel te snappen (waar is je neus, is het lekker?). Als je merkt dat papa of mama iets van jou willen wat jij niet wil dan laat je dat merken ook! Het meest typerend is toch wel dat je op je buik gaat liggen, met je neus op de grond! Dit is jou NEE.
Als je genoeg hebt gegeten sla je OF de lepel weg, OF kijk je mama ernstig aan en laat je alles weer uit je mond vallen; bah! Ook hoeven we niet bij jou met de drinkbeker aan te komen als je geen dorst hebt; poef je gooit hem weg. Als iets niet lukt of je krijgt iets niet wat je hebt gezien (bijvoorbeeld mama's telefoon) word je echt driftig en alles wat er dan in je buurt ligt sla je weg! Ai, dat wordt nog wat als je ouder wordt als dat nu al zo duidelijk is! Je grote zus Roos moet het af en toe ook ontgelden; je trekt aan haar mouw of haar en kan ook knijpen inmiddels.
Je hebt grote interesse voor vogels, eenden en honden en wijst met je hand in de lucht als je er 1 ziet. Bijbehorende geluiden ken je ook allemaal, heel schattig. Je geniet buiten in de kinderwagen en voorop de fiets.
Als je iets wilt hebben waar je niet bij kunt steek je je hand uit, kijk je ons aan en roep je uh-uh.
Stapjes zetten doe je nog steeds aan 1 hand, maar het liefste aan twee! Je loopt wel eindelijk achter de roze kinderwagen die je van je verjaardag hebt gekregen en zit nu ook dagelijks op de drie-wieler en komt zelfs vooruit (of...achteruit).
Omdat Sandy een paar weken op vakantie is ga je deze maand nog logeren bij opa en oma in Bladel en ook bij opa en oma in Grave; verwennen dus!
Je gaat aan het eind van de maand iets minder slapen; soms 1 keer zelfs per dag.
Het (avond) eten gaat weer iets beter, maar dit blijft niet je beste maaltijd.
Je bent dol op muziek of alles wat daar maar op lijkt (begin-tune van de wereld draait door). Je gooit je handen in de lucht, draait rondjes op je knietjes op de grond en swingt met je heupen; enig!
Als er mensen op bezoek komen kun je je van je beste kant laten zien en ben je meestal vrij timide. Natuurlijk ben je echt ontzettend lief en lachen en knuffelen we wat af met jou, maar je bent me er ook eentje zeg!
Ook je woordenschat breidt zich steeds verder uit; au, kakkakak (kakkerlak, zo noemt Roos je vaak), biebie (baby), pop, broem (auto),dank (bij aanreiken en ontvangen).