Weblog Lieke Kuper

Eind mei, begin juni laat jij je van je sportiefste kant zien. Op school is het sportdag en je wilt voor het eerste jaar meedoen aan de wandel 3 daagse EN de clubkampioenschappen turnen. Ik denk dat je bij beide activiteiten de jongste bent, maar dat maakt jou niet uit; wat Roos doet of kan: kun jij ook! Knap loop je zonder te piepen 3 avonden 5 kilometer; goed hoor! Je bent erg onder de indruk als je op vrijdagavond de medaille omgehangen krijgt. Datzelfde weekend zijn de clubkampioenschappen van je turnclub. Je was de jongste deelnemer en ook de enige die op niveau 17 turnde. Je stal werkelijk de show (mama hoorde op de tribune steeds mensen fluisteren: schattig dat kleine meisje met dat broekje aan....). Zo klein en dan tussen al die grote kinderen met je kunsten. En niet dat je verlegen bent...heel even in het begin maar daarna ben je geheel ontspannen en jezelf. Je doet het echt voor de lol en hebt geen idee van een eventueel competitie element. Omdat je de enige bent in jouw categorie win je de eerste prijs EN mag je op het podium EN krijg je een gouden medaille; de tweede medaille in een week tijd! Je gaat elke zaterdagochtend altijd met plezier naar de turnles, alsook op vrijdagmiddag naar de zwemles. Begin juni ziet jouw badmeester dat je eigenlijk wel erg goed kunt drijven op je rug en al de schoolslag kunt en mag je bij hoge uitzondering (dit mag namelijk pas als je 5 jaar bent eigenlijk) naar een volgende groep. Je zwemt nu in het rode groepje tussen allemaal kindjes van 5 en 6 en bent dus officieel begonnen met het diploma-zwemmen. Knap hoor!

Ongeveer 2 weken na de meivakantie, precies zoals verwacht, zien we bij jou een paar waterpokken. Twee weken daarvoor waren we bij vrienden op bezoek waar de jongste, Suze, waterpokken had dus het was te verwachten! Het begon zondagochtend -precies op moederdag- met een paar maar al snel zat die dag je lijf onder en leken er per uur nog wel meer bij te komen.Als je jeuk kreeg mocht je in een speciaal zemelenbad en mama smeerde al (!) jouw pokken in met sudocreme; dat vond je heel leuk! Dat maakte jou niks uit; je vond het heel speciaal dat je ze had en had er ook geen last van deze eerste dag. De dag erna zaten ze ook in je oor, bij de mond, neus en zelfs tussen je plasser en billen! Je zag er best gehavend uit, maar had geen koorts dus kon je gewoon naar school. De juf zei aan het eind van de dag dat je wel wat stiller was dan normaal en graag bij de juf wilde zitten dus de dag erna kwam oma Irene oppassen en bleef je een dagje thuis. Jij was trouwens niet de enige in huis met waterpokken; Teun had het ook (zij het in mindere mate). Gelukkig kon je woensdag wel weer naar school, want toen was er ouderpodium; eens per jaar mag je met je klas een optreden verzorgen waarnaar de ouders mogen komen kijken. Jij deed met een paar vriendinnetjes een dansje op de muziek van Amika. Na een paar dagen droogden de waterpokken mooi in en nu af en toe zien we nog op je lijf dat er 1 heeft gezeten, maar komen ze als het goed is nooit meer terug!