Weblog Lieke Kuper

De vakantie is begonnen! Tenminste voor Roos en mama. Voor jou ook een beetje, maar je gaat ook nog een aantal (vakantie)dagen naar Joze en het goudvisje toe. Op beide plekken heb je het erg naar je zin. Het het eten is deze maand helemaal goed. Een lange tijd at je zeer matig, maar dat is inmiddels beter. Je blijft erg kieskeurig en zelfbepalend met eten, maar als we doorzetten (pap 10 minuten voor je neus laten staan) of voorstellen om je uit de stoel te halen ("je bent klaar?") dan kies je snel eieren voor je geld, want je begrijpt dat dat betekent dat je dan geen eten krijgt/hebt. Slimpie.
Soms kun je ook heel erg gillen of blijven herhalen wat je wilt of iets pakken wat niet mag. Als we dan zeggen: "ophouden, of anders ga je naar de gang", is dit vaak al voldoende duidelijk voor je. Soms sta je (klein als je bent) toch eventjes op de gang. Dit maakt grote indruk.
Als je wakker wordt horen we dat uitentreuren: "wakker, wakker" roep je dan tot dat we komen. Bij het slapen gaan komen steevast meer rituelen (of is het tijd rekken?). Zo wil je eerst tanden poetsen dan een boekje lezen, op de mat zittend op de grond, met je doekje uit bed erbij en moet het muziekje aan als we weg gaan. Ook probeer je er nog een kus uit te slepen van iedereen die er op dat moment niet is of nog beneden is.
Begin augustus gaan we met het vliegtuig 2 weken naar Jersey. Het vliegtuig maakt weinig indruk op jou. Je zit lekker bij papa en als je hebt begrepen dat je wat mag rondlopen tijdens de vlucht wil je niet meer zitten! De stewardessen vinden jou vertederend. Eenmaal op de camping in Jersey merken we al snel dat de tent te klein is voor jou; je wil op verkenning, naar buiten. Je weet al snel hoe de rits open moet. Bij aankomst is het erg slecht (regen)weer dus dat is minder fijn. Gelukkig hebben we in die 2 weken voornamelijk prachtig weer. Je geniet op het strand (loopt wel heeeeel vaak weg) en van de grote wandelingen die we maken. Tenminste, na 1 1/2 uur huilen op de 1e dag in de rugdrager, accepteer je het de overige weken prima. Af en toe stoppen we voor wat drinken, een verse braam of wat lekkers en dan stapt papa weer door met jou op zijn rug. Je slaapt gelukkig prima overdag. Elke dag zorgen we dat we rond het middaguur op de camping zijn voor jouw slaapje. Deze heb je hard nodig; vaak slaap je wel 3 uur.
Iedere schommel die je ziet wil je op! Of we nu in de dierentuin zijn, in een park, bij een restaurantje of zelf in een soort pretpark; je hebt alleen oog voor de schommel en kan hier geen genoeg van krijgen. Je zegt de hele tijd: "hard" en wil ook echt hard!
's Avonds probeer je met je zus te keten: hard lachen en met je handen tegen het tentdoek probeer je Roos te voelen. Papa en mama moeten af en toe flink mopperen 's avonds. Verder zit je echt uitstekend in je vel. Als Roos een jersey ice-cream krijgt, mag jij een (leeg) hoorntje; ben je ook blij mee! Je gaat 2 woorden achter elkaar zeggen (lieke slipper) en aan het eind zelfs 3 (papa auto weg)! Het ontbijt blijft moeizaam; zoet eet je prima, maar je weet van het bestaan ervan dus wil echt geen smeerkaas of paté op de boterham! Kwestie van een lange adem voor papa en mama dus!

Het is een stuk rustiger geworden bij het slapen gaan 's avonds. Vorige maand had je wat last van doorkomende tanden en kiezen, maar dat is voorbij. Je gaat weer lekker slapen.
Het eten is deze maand wel zeer wisselend. Fruit eet je erg goed, maar brood en pap en avondeten minimaal. We hopen niet dat dit zo blijft, want je mag best wat aankomen zeiden ze een tijdje terug op het consultatiebureau.
Bij Joze op maandag en dinsdag gaat het erg goed. Je slaapt nu 1 keer per dag en dit kun je een paar keer per week prima aan. Op de dagen dat je thuis bent (do-vrij en het weekend) haal je wel veel slaap in en ga je 2 keer naar bed.
Inmiddels ben je ook gestart op kinderdagverblijf het Goudvisje op woensdag. Je zit daar op de groep, de Dolfijnen genaamd; een groep met kindjes van 2 tot 4 jaar. Je bent dus een echt benjamin! Alle kindjes (en leidsters) zijn extra voorzichtig met jou, ach wat lief zo'n kleintje, maar jij geeft aan helemaal geen kleintje te zijn. Je gaat gewoon op de grote fiets, pakt van een kindje van 3 jaar de pop af en gaat in het drukke, diepe zwembadje zitten terwijl de leidster dacht: ik zet haar in het rustige, kleine badje...! De kindjes daar oefenen al op een potje en op de wc dus dat vindt jij reuze interessant. Je geeft al een tijdje aan als je plast en poept; best vroeg ben je daarmee. Thuis ga je wel eens op het potje zitten en zegt dan: klaar (na 10 seconden), maar er komt nog niets uit op die momenten.
Je vindt het reuze leuk om Roos 's morgens naar school te brengen. Vaak doe je je jas (net als Roos) bij de klasdeur uit en loop je de poppenhoek in of neemt plaats in de kring. Zoo grappig! Natuurlijk krijgt Roos een dikke kus als we weggaan.
Je bent trouwens lang niet altijd lief voor je grote zus hoor. Je pakt veel af van haar of stoort haar als ze ergens mee bezig is. Je wilt eigenlijk alles wat zij ook heeft of doet en dat kan nu eenmaal niet altijd. Door hard te gillen of te knijpen probeer je dan indruk te maken of je zin te krijgen. Nee, Roos is niet altijd blij met jou als kleine zus (heel vaak ook wel hoor!!).
Het is prachtig zomerweer dus het zwembadje staat geregeld op in de tuin. Ook onder de sproeier gil je het uit van de pret. Als je zo in je blootje loopt plas je overal in de tuin, net een hond die zijn territorium wil afbakenen!
Je bent heel veel buiten in de tuin aan het spelen en gaat graag mee op de fiets. Dan benoem je werkelijk alles wat je ziet en zegt steeds "hey", voor elk woord (hey paard, hey auto, hey woefwoef enz.). Je kunt ontzettend goed woorden nazeggen, echt knap. Zo moeten we erg lachen als je ienieminie zegt of dikkiedik.
Je zit soms in de buggy, maar eigenlijk wil je alles het liefste lopen ("stap stap").
In deze maand ga je ook nog 2 keer een weekend bij opa en oma in Grave logeren. Een keer samen met je zus en 1 keer alleen.