Weblog Lieke Kuper

Het eerste vaste voedsel dat je krijgt is panini; het binnenste van de witte broodjes die we 's morgens altijd bij de bakker halen op Sardinie. Je hebt in het begin nog niet helemaal door wat je met die muize hapjes in je mond moet doen. Mama denkt dat je het doorslikt en je het al weet, maar ineens komt er uit je wang een grote prop: je verzamelt alles in je wang maar slikt dus niks door! Soms verslik je je een beetje, maar na een paar dagen heb je dit beter door. Je sabbelt soms op een korstje en eet het binnenste van een broodje op. Het is afgelopen met rustig eten als jij op schoot zit, want je grijpt met je handjes naar alles wat op de tafel staat.
Sinds een week of 3 stop je ook werkelijk alles wat in je buurt ligt in je mond. Oppassen geblazen dus met kleine dingen in je buurt. Dit zeggen we ook tegen Roos. Je mag soms namelijk met haar spullen spelen en die komt Roos dan brengen, maar vanaf nu moeten we daar goed op gaan letten.
De terugreis van Sardinie naar Nederland gaat ook weer uitstekend. Thuis zit je meteen weer in je eigen ritme en slaap je voornamelijk. Deze week, op 3 mei ben je precies 6 maanden oud.
Als je wakker bent, ben je erg actief, je trappelt met je benen, draait als je op de grond ligt en kletst veel. Het lijkt ook net of je ons na probeert te doen. Je blaast en doet brrt.