Je broertje is er!

Als bij mama de bevalling zich aandient brengt papa jou en Roos midden in de nacht naar Teho en Nynke. Jij bent meteen zo wakker dat je al kletsend bij Nynke aankomt. Eenmaal daar in het grote logeerbed van Roos denk je vrolijk verder te kletsen en Roos wakker te houden totdat Nynke er aan te pas moet komen. Die moet nog flink op je mopperen en dan pas ben je stil en slaap je verder. Deugniet!

Papa komt jullie 's morgens ophalen en je rent naar huis, naar boven de trap op om te kijken naar je kleine broertje, die je al snel Teuntje noemt. Och wat vertederend om te zien hoe je hem kusjes geeft. We moeten je wel in de gaten houden, want in je enthousiasme kun je zo met je elleboog op zijn ribbenkast leunen of ga je met je billen op zijn schouders zitten omdat je er zo dicht naast wilt zijn. Je geeft hem kusjes op de wang en mond en hij mag zelfs jouw roze doekje (even!) lenen! Je vindt het wel gek dan mama nog op bed ligt en niet zoveel kan de eerste dagen. Als mama uitlegt dat haar buik nog wat zeer doet krijgt ze een kus van jou er op met de vraag: "doet de buik nu niet meer pijn?".

Het is ook allemaal wat: een verbouwing op zolder, mannen die op en neer in huis naar boven lopen, kraamhulp, verloskundige die dagelijkse langskomen, visite die komen en gaan, mama op bed enz.
Maar: je bent grote zus geworden (en wat voor een)!