Je broertje is er!
Eindelijk is-ie er dan: je broertje Teun! Je begreep nog niet helemaal wat er ging komen, maar dat mama een baby ("biebie" zoals je zelf altijd zegt)in haar buik had wist je en je vroeg ook regelmatig of-ie er al uit was. Je wist ook dat het een jongen zou worden, maar of jij nu kleine zus bent of grote was wat verwarrend (en nu nog: je bent kleine zus EN grote zus!).
Als bij mama de bevalling zich aandient brengt papa jou en Roos midden in de nacht naar Teho en Nynke. Jij bent meteen zo wakker dat je al kletsend bij Nynke aankomt. Eenmaal daar in het grote logeerbed van Roos denk je vrolijk verder te kletsen en Roos wakker te houden totdat Nynke er aan te pas moet komen. Die moet nog flink op je mopperen en dan pas ben je stil en slaap je verder. Deugniet!
Papa komt jullie 's morgens ophalen en je rent naar huis, naar boven de trap op om te kijken naar je kleine broertje, die je al snel Teuntje noemt. Och wat vertederend om te zien hoe je hem kusjes geeft. We moeten je wel in de gaten houden, want in je enthousiasme kun je zo met je elleboog op zijn ribbenkast leunen of ga je met je billen op zijn schouders zitten omdat je er zo dicht naast wilt zijn. Je geeft hem kusjes op de wang en mond en hij mag zelfs jouw roze doekje (even!) lenen! Je vindt het wel gek dan mama nog op bed ligt en niet zoveel kan de eerste dagen. Als mama uitlegt dat haar buik nog wat zeer doet krijgt ze een kus van jou er op met de vraag: "doet de buik nu niet meer pijn?".De hele week blijf je erg opgewonden, ook bij Joze, de gastouder. Je vertelt aan iedereen dat de biebie er is en trakteert bij Joze op beschuit met muisjes. Je bent dol op Franka de kraamhulp en laat haar vanaf de eerste dag zien dat jij ALLES zelf kan en vooral: alles zelf wil doen. Mama hoort vanuit haar bed boven hoe je alles aan het regelen bent beneden ("ik wil yoki, geen melk, ik wil zoet, geen hartig, dat mag wel van mama") met de kraamhulp. Je bent ook extra druk en dwars en de dagelijkse dingen zoals aankleden, haren doen, boterham eten enz. kosten zeer veel energie en helaas ook veel strijd. Om even te ontladen ga je je een dagje lekker uitleven op de camping bij opa en oma Sparidans in Vlijmen.
Het is ook allemaal wat: een verbouwing op zolder, mannen die op en neer in huis naar boven lopen, kraamhulp, verloskundige die dagelijkse langskomen, visite die komen en gaan, mama op bed enz.
Maar: je bent grote zus geworden (en wat voor een)!
Als bij mama de bevalling zich aandient brengt papa jou en Roos midden in de nacht naar Teho en Nynke. Jij bent meteen zo wakker dat je al kletsend bij Nynke aankomt. Eenmaal daar in het grote logeerbed van Roos denk je vrolijk verder te kletsen en Roos wakker te houden totdat Nynke er aan te pas moet komen. Die moet nog flink op je mopperen en dan pas ben je stil en slaap je verder. Deugniet!
Papa komt jullie 's morgens ophalen en je rent naar huis, naar boven de trap op om te kijken naar je kleine broertje, die je al snel Teuntje noemt. Och wat vertederend om te zien hoe je hem kusjes geeft. We moeten je wel in de gaten houden, want in je enthousiasme kun je zo met je elleboog op zijn ribbenkast leunen of ga je met je billen op zijn schouders zitten omdat je er zo dicht naast wilt zijn. Je geeft hem kusjes op de wang en mond en hij mag zelfs jouw roze doekje (even!) lenen! Je vindt het wel gek dan mama nog op bed ligt en niet zoveel kan de eerste dagen. Als mama uitlegt dat haar buik nog wat zeer doet krijgt ze een kus van jou er op met de vraag: "doet de buik nu niet meer pijn?".De hele week blijf je erg opgewonden, ook bij Joze, de gastouder. Je vertelt aan iedereen dat de biebie er is en trakteert bij Joze op beschuit met muisjes. Je bent dol op Franka de kraamhulp en laat haar vanaf de eerste dag zien dat jij ALLES zelf kan en vooral: alles zelf wil doen. Mama hoort vanuit haar bed boven hoe je alles aan het regelen bent beneden ("ik wil yoki, geen melk, ik wil zoet, geen hartig, dat mag wel van mama") met de kraamhulp. Je bent ook extra druk en dwars en de dagelijkse dingen zoals aankleden, haren doen, boterham eten enz. kosten zeer veel energie en helaas ook veel strijd. Om even te ontladen ga je je een dagje lekker uitleven op de camping bij opa en oma Sparidans in Vlijmen.
Het is ook allemaal wat: een verbouwing op zolder, mannen die op en neer in huis naar boven lopen, kraamhulp, verloskundige die dagelijkse langskomen, visite die komen en gaan, mama op bed enz.
Maar: je bent grote zus geworden (en wat voor een)!