Weblog Lieke Kuper

Dit jaar gaan we weer naar Oostenrijk, maar naar een andere plek als vorig jaar. Je hebt op de indoor skibaan veel geleerd wat je nu in de echte sneeuw in de praktijk kunt brengen. Net zoals toen Roos zou oud was als jij nu bent, ga jij op les. De ski-juf spreekt geen Nederlands, maar dat maakt jou niets uit. Je doet goed mee, bent enorm vrolijk en volgt gewoon de groep of de juf. 's Middags komen papa, mama, Roos en Teun jou ophalen en eten we samen boterhammen. Dit gaat dan in een razend tempo naar binnen en dan wordt er nog wat in de sneeuw gespeeld maar vooral de resterende tijd geskied met Roos totdat we je weer terugbrengen voor de middag-les. Als deze is afgelopen skieeen we nog even samen en dan helemaal terug naar het dal waar ons huisje is. Daar krijg je geen genoeg van de sneeuw en spelen jullie nog lang in de tuin totdat het gaat schemeren. De laatste 2 dagen ga je niet meer naar de les toe maar trek je erop uit met mama en Roos. Dat is wel echt super gezellig hoor! We zoeken dat wat gemakkelijke pistes voor jou, maar eigenlijk maakt het jou niet zoveel uit; je komt vrijwel overal naar beneden. Het liefst zoek je met Roos (net als vorig jaar trouwens!) van die paadjes op aan de rand van de pistes. Dat zijn hobbels en bobbels en je gaat dan steeds sneller en sneller en uiteindelijk kom je weer uit op de piste waar mama staat te wachten op jullie. We horen aan je luide lach waar je je bevindt tussen de bosjes! Het is een heerlijke week; volgend jaar weer he?