Weblog Lieke Kuper

Sandy is er deze week weer. Ze vindt dat je erg bent gegroeid (ze heeft je 5 weken niet gezien) en ze vindt het erg gezellig dat je wat vaker en langer wakker bent. Echt een meid ben je aan het worden zegt ze.
Je bent dol op "klap eens in je handjes", "zo gaat een damespaard" en andere liedjes.
Deze week gaan we ook naar het consultatiebureau. Je bent minimaal in gewicht aangekomen. De arts maakt zich nog niet echt grote zorgen, maar als je bij je volgende bezoek (als je 11 maanden bent) weer geen (grote) sprong qua gewicht hebt gemaakt dan gaat ze ons toch doorverwijzen. Verder vindt ze dat je er goed uitziet, je kunt 2 blokken met 2 handen vastpakken en ziet er lichamelijk prima uit. Omdat je goed en voldoende eet, niet spuugt en geen diarree hebt denkt ze niet dat er iets aan de hand is hoor. Je mag vanaf nu ook yoghurt en omdat je weinig drinkt kunnen we je s'avonds ook beter pap ipv een melkfles geven.
Je zegt de hele week mama en papa. Je kon het al wat langer, maar blijkbaar vind je het leuk om wat meer te brabbelen. Je zegt papa en mama overigens nog puur op het nazeggen van klanken, maar niet als je mama (of papa) ziet, dus de betekenis is je nog niet duidelijk.
Papa probeert je te laten staan bij de bank zonder spreidbroek aan. Normaal trek je gauw je benen omhoog, maar nu laat je je voeten op de grond staan en kun je (even) staan.